kalp

Kapıyı çaldı!
Az önce arkasına bakmadan koşar adım geçtiği bahçe kapısını ve indiği merdivenleri yeniden daha yavaş ama daha nefes nefese aşmıştı.
Elindeki iki kitabı kapıya uzatarak açılmasını bekledi.
Tek kişi bekledi, iki değil.
Tek kişiye uzatmak üzere doğrultmuştu kolunu kapıya.
Kapı açıldı.
Tek kitap uzattı.
İkinci kitap, giden kitabın bıraktığı boşluğa aralandı ve,
sayfalarından 'çocuk çizgileri' dökülürken deftere dönüştü
En son bir 'çizgi kalp' düştü...